Άλλοι μιλούν για χάκερς κι άλλοι για άλλους, όμως αυτό που συμβαίνει ήδη κάμποσες ημέρες και είναι τόσο προβλέψιμο αλλά και τόσο εύκολα διαχειρίσιμο με κάνει προσωπικά να διαίσθάνομαι πως ότι και να είναι, αφήνεται χαρακτηριστικά να υπάρχει και να έρπει... έτσι σαν μία δοκιμή, έτσι για να συνηθίζουμε...
Το κείμενο που ακολουθεί, αφορά το FB και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "η Ελαφόνησος" (φύλλο 158, σελ.6) πριν από το Πάσχα και πριν τα ανωτέρω.
FB: Λούμπα στον Ωκεανό
Το διαδίκτυο, θα έλεγε εύκολα, κάποιος πως μοιάζει με έναν ωκεανό ή καλύτερα μάλλον πως είναι σαν όλους τους ωκεανούς και της θάλασσες της γης μαζί.
Μπορείς να ταξιδέψεις παντού, σε παγωμένα μέρη στα θερμά κλίματα μέσα από αυτό, να δεις πράγματα σε κάθε άκρη της γης. Έθιμα, τοπία, συνήθειες και κάθε τι που συμβαίνει. Να μάθεις για νέα όπως και να επικοινωνήσεις και να έλθεις σε επαφη με εκατομμύρια ανθρώπους.
Στον Αντίποδα το FB αναπτύχθηκε πριν μερικά χρόνια και δείχνει σαν κάποιοι να επιλέξαν στοχευμένα στα ευτελή ένστικτα του ατόμου. Σχεδιασμένο ουσιαστικά σαν μία κλειδαρότρυπα που κρυφοκοιτάει έναν μικρό περίγυρο, μία κουστομπολίστικη πλατφόρμα σαν ρούγα μικρού χωριού. Όπως το θηρίο που δεν κυνηγά τη τροφή του αλλά αρκείται σε ότι του ρίξουν μέσα στο στενό κλουβί του.
Το FB τείνει να εθίσει τον χρήστη σε κουτσομπολιό και μικρότητες, αποτρέπει τα μακρινά θαλασσινά ταξίδια του ωκεανού και μας κρατά μέσα στη μικρή λούμπα του. Υποστηρίζει τη χρήση ως και τη προτρέπει δημιουργιών άλλων, τα αφήνει να ταξιδέψουν και να κάνουν το πλήρη κύκλο τους, να κλαπεί η πνευματικότητα τους και ακολούθως με σημαντική καθηστέριση κι αφού έχει γίνει η "δουλεία" επιβάλλετε στο χρήστη άλλοτε με αυστηρότητα κι άλλοτε αδιάφορα δείχνοντας τόσο δίκαιο…
Το διαδίκτυο μας ανοίξε ορίζοντες και δυνατότητες ενώ το FB ακολούθησε έτσι ώστε να μας εκπαιδεύσει – μάθει να περιοριστούμε από όλα αυτά και να κλειστούμε στα αυγά μας.
Κερασάκι στη τούρτα αποτελούν, εδώ και ελάχιστα χρόνια, τα ευάνταστα βίντεο τεχνικής δημιουργίας (εκτελέσεις ανθρώπων, ο αετός που πήρε ένα παιδί από το πάρκο κ.α.) και μη αληθινά τα οποία και διανείμουν κυρίως μέσα από τη κλειδαρότρυπα του facebook και τα οποία με τη σειρά τους μας εκπαιδεύουν – μαθαίνουν να βλέπουμε πλέον οτιδήποτε, όσο σκληρό ή ιδιαίτερο κι αν είναι και να το αντιμετωπίζουμε απλά ως μία ακόμη εικόνα…
Ηλίας Κρούπης
